MANON HEEFT MEER WERKPLEZIER
wandelcoaching werkt

 
Allereerst de nog de beste wensen. Veel ontspanning, werkplezier en balans in werk-privé voor 2019 toegewenst! Misschien ben je bezig met je Goede Voornemens. Daarvoor verwijs ik je naar mijn Switch Tips van januari 2017, met praktische tips om je voornemens ook echt te gaan doen. Of maak gebruik van het GRATIS ONTWIKKELADVIES van het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Minister Koolmees die deze subsidieregel voor iedere werkende 45- plusser in 2019 open stelt, zegt: ‘Iedereen komt aan het begin van het jaar met goede voornemens. Ik denk dat het de moeite waard is om met een loopbaanadviseur aan je eigen toekomst te werken.‘ Lees verder voor meer informatie over dit gratis ontwikkeladvies voor meer werkplezier.
In Sonja’s Switch Tips van de maand oktober gaf ik  8 Tips voor meer werkplezier.  In deze Switch Tips  lees je hoe Manon weer meer energie en werkplezier krijgt door wandelcoaching.

Wandelcoaching; het loopbaantraject van Manon

Manon (35) werkt al bijna tien jaar in het basisonderwijs. De laatste jaren heeft ze groep 1 + 2, de kleuters. Ze is een juf in hart en nieren maar de werkdruk vindt ze te hoog en ze is nooit klaar. In het weekend heeft ze weinig puf meer om leuke en gezellige dingen te doen. Ze zou het super vinden om op donderdagmiddag naar huis te gaan en dan echt drie dagen weekend te hebben.
Ze kiest voor wandelcoaching om weer meer energie en plezier in haar werk te krijgen en zo lopen we op een winterse ochtend door het bos. Ik laat Manon grenzeloos fantaseren over haar ideale werkdag. Er zijn voor de medemens en helpen bij sociale of leerproblemen of stoornissen bij jongeren trekken haar aan. Dit kan binnen het onderwijs maar ook op andere gebieden. Ze vindt het fijn dat alles nog open staat en het geeft Manon rust dat er ook andere mogelijkheden zijn.
Een paar weken later zoomen we verder in op de dingen die Manon energie en plezier geven. En wat geeft haar meer werkplezier? En is dat genoeg? Sluit dat aan bij haar authentieke behoeften en intrinsieke motivatie? Kortom genoeg om over na te denken.
We zetten de 360° talentenscan uit. Hierin komen geen onverwachte dingen naar boven. Voor Manon is dit mooi om te zien en geeft ook een stuk erkenning (‘ik doe mij niet anders voor dan ik ben’). Mensen gunnen haar werk, waarin ze zich zeker voelt, onafhankelijkheid ook om keuzes te maken, ook al is dat soms tegen de stroom in.

    Ruimte is voor Manon belangrijk om haar eigen keuzes te kunnen maken.

Wandelcoaching: de natuur spiegelt en geeft inzicht

Het is iedere keer weer genieten om door een totaal ander landschap te lopen. Na sneeuw en een mysterieuze mist, zien we deze keer diverse omgevallen bomen door een heftige storm. Een boom blokkeert zelfs de weg; een prachtige metafoor om vandaag de beren op de weg aan te pakken. Manon vertelt dat ze altijd eerst de beren ziet, voordat ze het positieve bekijkt. Door letterlijk naar het obstakel te kijken ervaart ze dat je er overheen, langsheen, onderdoor en zelfs tussendoor kan. En ook al lijkt een beer nog zo groot, er zit een einde aan en dan lost het probleem zich op.

Rust

Wat Manon meeneemt tijdens deze wandeling is dat in de natuur alles bij elkaar hoort (mooi, lelijk, krom, recht, kapotte en omgevallen bomen/planten). En ook als iets omvalt komt het goed, lost het zich op. Het krijgt altijd een plek in de natuur. Dit is in het leven ook zo: je mag er zijn, wie je ook bent. Wat je ook kiest of doet, het komt goed. Ook keuzes die misschien verkeerd lijken zijn geen verkeerde keuzes. Je neemt er altijd weer iets van mee. ‘Dus wat ik ook ga doen, het is goed en alles wat ik kies is goed. De twijfel of ik een switch wil maken is er nog altijd. Maar ik merk ook dat ik op dit moment wel meer rust ervaar in het huidige werk.’

Toekomst

Als we op een kruispunt stil staan en ik vraag welke richting Manon uit zou willen, kiest ze voor het bospad dat voor haar ligt. ‘Op dit moment loopt mijn pad rechtdoor (het blijft nog zoals het nu is). Er zijn wel wat heuveltjes, maar ook mooie stukken, er is een horizon. Het pad loopt altijd verder. Maar het kan ook zijn dat ik een zijweg tegen kom en dat ik toch die in ga slaan.’